به گزارش خبرگزاری زردیس، مجتبی امانی سه شنبه شب ۲۲ آبان ۱۴۰۳ با حضور در گفت وگوی تلویزیونی عنوان کرد: پیجرها توسط حزب‌الله خریداری شده بودند، اما استفاده نظامی نداشتند.

وی افزود: در لبنان چیزی به نام آژیر قرمز به سبک آنچه در رژیم صهیونیستی وجود دارد، برای هشدار عمومی وجود ندارد. این دستگاه‌ها به فروشگاه‌ها، صاحبان فروشگاه، مدیران مدارس، حتی به مدرسه ایرانی‌ها نیز داده شده بود.

امانی در پاسخ به این شبهه که پیجرها صرفاً توسط اعضای حزب‌الله استفاده می‌شدند، گفت: اعضای حزب‌الله هرگز از این دستگاه‌ها به صورت نظامی استفاده نکردند. این ادعا کذب است و کاربرد غیرنظامی آنها بسیار گسترده بود. من که فردی نظامی نیستم، این دستگاه برای اطلاع‌رسانی در شرایط اضطراری به من داده شده بود.

وی ادامه داد: حتی در میان شهدا و مجروحان این حادثه، زنان و کودکان حضور داشتند، که نشان می‌دهد افراد عادی نیز از این دستگاه‌ها استفاده می‌کردند. البته این دستگاه‌ها طوری طراحی شده بودند که اگر استفاده نمی‌شدند، پس از چند ثانیه به‌طور خودکار منفجر می‌شدند.

امانی افزود: چند روز پیش فیلم زنی را دیدم که هر دو دست و چشم خود را از دست داده بود، و یک دختر بچۀ ۶ یا هفت ساله در این حادثه چشمان خود را از دست داد. این موضوع نشانگر این است که برخلاف ادعای رژیم صهیونیستی، دستگاه‌ها در دست افراد نظامی نبوده است.

وی خاطرنشان کرد: نتانیاهو چند روز پیش مسئولیت این حمله را پذیرفت، و این خود یک جنایت جنگی است. استفاده از مواد منفجره و نظامی در دستگاه‌هایی که کاربرد غیرنظامی دارند، ممنوع و جنایت جنگی محسوب می‌شود. این جنایتی بود که توسط صهیونیست‌ها صورت گرفت، و متأسفانه با دروغ‌هایی همراه شد. باید گفت که این دستگاه صرفاً برای اطلاع‌رسانی طراحی شده بود.

امانی درباره مجروحیت خود توسط انفجار پیجرها گفت: حادثه پیجرها به گونه‌ای طراحی شده بودند که می‌توانستند به دست، چشم و صورت آسیب بزنند. من نیز تقریباً در همین سه ناحیه آسیب دیدم.

وی افزود: سمت راست صورتم آسیب بیشتری دید. چشم راستم آسیب دید، اما بینایی آن حفظ شد. چشم چپم آسیب کمتری دید و به نظر می‌رسد که به حالت اولیه‌اش باز می‌گردد. چشم راستم به زمان بیشتری نیاز دارد تا به توانایی قبلی خود برسد. همچنین انگشتان دستم کمی از ناخن گرفتن راحت شدند!

سفیر ایران توضیح داد: ما هم از همین سه ناحیه چشم، صورت و دست آسیب دیدیم. به سایر قسمت‌های بدنم مانند پا و شکم نیز ترکش اصابت کرد، اما خسارت چندانی نداشت. تقریباً می‌توانم بگویم ۹۵ درصد از کسانی که در این حادثه آسیب دیدند، از همین سه ناحیه مجروح شدند. طراحی این دستگاه‌ها به گونه‌ای بود که قصد داشتند این تعداد را از کار بیاندازند و به تصور خودشان ضربه‌ای وارد کنند.

وی افزود: افتخار می‌کنم که خون من در کنار خون مردم لبنان و کسانی که از این دستگاه‌ها برای مقاصد غیرنظامی استفاده کرده بودند ریخته شد. این افتخاری است که ان‌شاءالله قدر آن را خواهیم دانست.

سفیر ایران در خصوص نحوه مجروحیت خود گفت: این دستگاه در اتاق کار من بود و پیغامی با یک بوق خاص و متفاوت از بوق‌های قبلی ارسال شد. پیامی آمد که اعلام می‌کرد «پیام مهمی دارید، این دکمه را فشار دهید.» پیجر در دست چپ من بود و زمانی که دکمه را با دست راست فشار دادم، انفجار رخ داد.

وی افزود: از شدت انفجار متوجه شدم که این انفجار به آن شدت نبود که مرا پرت کند. همان لحظه همکارانم به سراغم آمدند و با پای خود به بیمارستان رفتم. آنجا ساعت ۱۵ و ۳۰ دقیقه بعد از ظهر بود. تا شب، دو عمل جراحی بر روی چشم و صورتم انجام شد و سپس با تعدادی از مجروحین به تهران منتقل شدم.

امانی اظهار داشت: تصور رژیم صهیونیستی این بود که این ضربه آنقدر مهلک است که می‌تواند کمر حزب‌الله و مقاومت در لبنان را بشکند. اما واقعاً این ضربه، ضربه مهلکی بود. مقاومت لبنان از این قضیه سربلند بیرون آمد. ضربه‌ای که نتانیاهو با این خباثت و جنایت جنگی می‌خواست وارد کند، به شکست انجامید. رژیم صهیونیستی تصور می‌کرد با این عمل می‌تواند مردم لبنان و مقاومت لبنان را سرکوب کند و آنها را تسلیم کند، اما اینطور نشد.

وی افزود: این ضربه، ضربه کاری بود و این تعداد مجروحان، بیشتر توان دشمن را تحلیل می‌برد. شهید، شهید است؛ حتی اگر دو روز هم زنده بماند و دفن نشود، مشکلی ایجاد نمی‌کند. اکنون سیاست‌های جنگی به سمت این نوع جنایت‌ها رفته که هدفشان کاهش توان یک کشور است. رژیم صهیونیستی با این جنایت وحشتناک نتوانست به نتیجه برسد.

سفیر ایران در خصوص مسیر تهیه این پیجرها گفت: چندین کشور اروپایی متهم به این عمل هستند که این کار را انجام داده‌اند. مسیری که این دستگاه‌ها از آنجا آمده‌اند، وارد کشورها شده و در آنجا مواد منفجره در آنها تعبیه شده است.

وی افزود: یک روایت دیگر این است که تمامی محموله پیجرها بر روی یک کشتی جابجا شده و رژیم صهیونیستی با همان مشخصات، بارنامه را تغییر داد و این دستگاه‌ها را در همان وضعیت تعویض کرد. این دستگاه‌ها مدتی کار کردند و در نهایت، در تاریخ ۲۷ شهریور ماه، در مسیر جنگی با حزب‌الله لبنان منفجر شدند.

امانی ادامه داد: منشأ پیجرها تایوانی بوده است. تایوانی‌ها هم اعلام کرده‌اند که این دستگاه‌ها در کشورهای اروپایی دستکاری شده‌اند.

سفیر ایران خاطرنشان کرد: در خصوص اینکه چرا بعضی‌ها می‌گویند این پیجرها از ایران خریداری نشده است، باید بگویم که حزب‌الله همیشه دقت داشت که این دستگاه‌ها از چه کشوری خریداری شوند. علاوه بر این، قوانین لبنان و قوانین فرکانس‌های داخلی نیز تأثیرگذار بود. برای واردات دستگاه‌هایی که دارای امواج الکترونیکی هستند، باید در وزارت ارتباطات لبنان ثبت شوند تا فرکانس‌های آن تداخل نداشته باشد.

وی تصریح کرد: هنوز یک روایت دقیق و قطعی در این زمینه وجود ندارد. اما اینکه گفته شد این دستگاه‌ها از ایران خریداری شده‌اند، کاملاً نادرست است و این مطلب به اشتباه بیان شده است.

امانی در خصوص فعالیت آتی خود در لبنان گفت: تقویت جبهه مقاومت و پیشبرد مسیر سیاسی برای اجبار رژیم صهیونیستی به پذیرش شکست خود از جمله اهداف ما است. همچنین، حمایت از مردم مظلوم لبنان و غزه جز وظایف اصلی ماست.

سفیر ایران در لبنان با ذکر خاطراتی از دیدارهای خود با سید حسن نصرالله افزود: چهار روز قبل از حادثه انفجار پیجرها با ایشان تلفنی صحبت کردم. در آن ایام برخی اخبار کذب و شایعه از سوی رسانه‌های وابسته به صهیونیست‌ها درباره یک عملیات حزب‌الله منتشر شده بود که آقای نصرالله در آن تماس به من گفتند، وقتی این اخبار را می‌خوانم، واقعاً می‌خندم.

وی در پاسخ به این سوال که برخی مدعی هستند در شناسایی مکان سید حسن نصرالله، صهیونیست‌ها از هوش مصنوعی استفاده کرده‌اند، گفت: به نظرم ردیابی ایشان نیازی به هوش مصنوعی نداشته است. شهید سید حسن نصرالله کسی نبود که ملاقات و دیدار نکند؛ مثلاً شهید امیرعبداللهیان هفت بار در مدتی که وزیر خارجه بودند به لبنان آمدند و هفت بار با ایشان دیدار کردند. به نظرم با توجه به اینکه ضاحیه منطقه‌ای محدود و کوچک است، این امکان شناسایی وجود داشته و نیازی به استفاده از موضوعاتی چون هوش مصنوعی نبوده است.

این دیپلمات ایرانی گفت: آرزوی سید حسن نصرالله شهادت بود و بمب‌های یک تنی که صهیونیست‌ها در عملیات خود به کار بردند او را به آرزویش رساند.