سوگند به (فرشتگان) صف‌کشیده (و منظّم)﴿1﴾ |
و به نهی‌کنندگان و (بازدارندگان)﴿2﴾ |
و تلاوت‌کنندگان پیاپی آیات الهی...﴿3﴾ |
که معبود شما یگانه است؛﴿4﴾ |
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها!﴿5﴾ |
ما آسمان نزدیک [= پایین] را با ستارگان آراستیم،﴿6﴾ |
تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم!﴿7﴾ |
آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هرگاه چنین کنند) از هر سو هدف قرارمی‌گیرند!﴿8﴾ |
آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند؛ و برای آنان مجازاتی دائم است!﴿9﴾ |
مگر آنها که در لحظه‌ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند، که «شهاب ثاقب» آنها را تعقیب می‌کند!﴿10﴾ |
از آنان بپرس: «آیا آفرینش (و معاد) آنان سخت‌تر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌ای آفریدیم!﴿11﴾ |
تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند!﴿12﴾ |
و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند!﴿13﴾ |
و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند!﴿14﴾ |
و می‌گویند: «این فقط سحری آشکار است!﴿15﴾ |
آیا هنگامی که ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟!﴿16﴾ |
یا پدران نخستین ما (بازمی‌گردند)؟!»﴿17﴾ |
بگو: «آری، همه شما زنده می‌شوید در حالی که خوار و کوچک خواهید بود!﴿18﴾ |
تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند!﴿19﴾ |
و می‌گویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!»﴿20﴾ |
(آری) این همان روز جدایی (حقّ از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید!﴿21﴾ |
(در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند...﴿22﴾ |
(آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید!﴿23﴾ |
آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند!﴿24﴾ |
شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟!﴿25﴾ |
ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند!﴿26﴾ |
(و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند...﴿27﴾ |
گروهی (می‌گویند: «شما رهبران گمراهی بودید که به ظاهر) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید امّا جز فریب چیزی در کارتان نبود)!»﴿28﴾ |
(آنها در جواب) می‌گویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟!﴿29﴾ |
ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید!﴿30﴾ |
اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم!﴿31﴾ |
ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم!﴿32﴾ |
(آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه] در آن روز در عذاب الهی مشترکند!﴿33﴾ |
ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم!﴿34﴾ |
چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند...﴿35﴾ |
و پیوسته می‌گفتند: «آیا ما معبودان خود را بخاطر شاعری دیوانه رها کنیم؟!»﴿36﴾ |
چنین نیست، او حقّ را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است!﴿37﴾ |
اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید!﴿38﴾ |
و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید،﴿39﴾ |
جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)!﴿40﴾ |
برای آنان [= بندگان مخلص] روزی معیّن و ویژه‌ای است،﴿41﴾ |
میوه‌ها(ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند...﴿42﴾ |
در باغهای پر نعمت بهشت؛﴿43﴾ |
در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند،﴿44﴾ |
و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛﴿45﴾ |
شرابی سفید و درخشنده، و لذّتبخش برای نوشندگان؛﴿46﴾ |
شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند!﴿47﴾ |
و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند.﴿48﴾ |
گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)!﴿49﴾ |
(در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند...﴿50﴾ |
کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم...﴿51﴾ |
که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای...﴿52﴾ |
که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!»﴿53﴾ |
(سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟»﴿54﴾ |
اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند.﴿55﴾ |
می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی!﴿56﴾ |
و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!﴿57﴾ |
(سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،﴿58﴾ |
و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.﴿59﴾ |
راستی این همان پیروزی بزرگ است!﴿60﴾ |
آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند!﴿61﴾ |
آیا این (نعمتهای جاویدان بهشتی) بهتر است یا درخت (نفرت‌انگیز) زقّوم؟!﴿62﴾ |
ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم!﴿63﴾ |
آن درختی است که از قعر جهنّم می‌روید!﴿64﴾ |
شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است!﴿65﴾ |
آنها [= مجرمان] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند!﴿66﴾ |
سپس روی آن آب داغ متعفّنی می‌نوشند!﴿67﴾ |
سپس بازگشت آنها به سوی جهنّم است!﴿68﴾ |
چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند،﴿69﴾ |
با این حال به سرعت بدنبال آنان کشانده می‌شوند!﴿70﴾ |
و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند!﴿71﴾ |
ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم،﴿72﴾ |
ولی بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!﴿73﴾ |
مگر بندگان مخلص خدا!﴿74﴾ |
و نوح، ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم)؛ و چه خوب اجابت کننده‌ای هستیم!﴿75﴾ |
و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم،﴿76﴾ |
و فرزندانش را همان بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم،﴿77﴾ |
و نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی نهادیم.﴿78﴾ |
سلام بر نوح در میان جهانیان باد!﴿79﴾ |
ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!﴿80﴾ |
چرا که او از بندگان باایمان ما بود!﴿81﴾ |
سپس دیگران [= دشمنان او] را غرق کردیم!﴿82﴾ |
و از پیروان او ابراهیم بود؛﴿83﴾ |
(به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد؛﴿84﴾ |
هنگامی که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که می‌پرستید؟!﴿85﴾ |
آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین می‌روید؟!﴿86﴾ |
شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‌برید؟!﴿87﴾ |
(سپس) نگاهی به ستارگان افکند...﴿88﴾ |
و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!»﴿89﴾ |
آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.)﴿90﴾ |
(او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودانشان کرد و از روی تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمی‌خورید؟!﴿91﴾ |
(اصلاً) چرا سخن نمی‌گویید؟!»﴿92﴾ |
سپس بسوی آنها رفت و ضربه‌ای محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست).﴿93﴾ |
آنها با سرعت به او روی آوردند.﴿94﴾ |
گفت: «آیا چیزی را می‌پرستید که با دست خود می‌تراشید؟!﴿95﴾ |
با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایی که می‌سازید!»﴿96﴾ |
(بت‌پرستان) گفتند: «بنای مرتفعی برای او بسازید و او را در جهنّمی از آتش بیفکنید!»﴿97﴾ |
آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند، ولی ما آنان را پست و مغلوب ساختیم!﴿98﴾ |
(او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد!﴿99﴾ |
پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح] ببخش!»﴿100﴾ |
ما او [= ابراهیم] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم!﴿101﴾ |
هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!»﴿102﴾ |
هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد...﴿103﴾ |
او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم!﴿104﴾ |
آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم!﴿105﴾ |
این مسلّماً همان امتحان آشکار است!﴿106﴾ |
ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم،﴿107﴾ |
و نام نیک او را در امّتهای بعد باقی نهادیم!﴿108﴾ |
سلام بر ابراهیم!﴿109﴾ |
این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!﴿110﴾ |
او از بندگان باایمان ما است!﴿111﴾ |
ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم!﴿112﴾ |
ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند!﴿113﴾ |
ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم!﴿114﴾ |
و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم!﴿115﴾ |
و آنها را یاری کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند!﴿116﴾ |
ما به آن دو، کتاب روشنگر دادیم،﴿117﴾ |
و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم!﴿118﴾ |
و نام نیکشان را در اقوام بعد باقی گذاردیم!﴿119﴾ |
سلام بر موسی و هارون!﴿120﴾ |
ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!﴿121﴾ |
آن دو از بندگان مؤمن ما بودند!﴿122﴾ |
و الیاس از رسولان (ما) بود!﴿123﴾ |
به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!﴿124﴾ |
آیا بت «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!﴿125﴾ |
خدایی که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!»﴿126﴾ |
امّا آنها او را تکذیب کردند؛ ولی به یقین همگی (در دادگاه عدل الهی) احضار می‌شوند!﴿127﴾ |
مگر بندگان مخلص خدا!﴿128﴾ |
ما نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی گذاردیم!﴿129﴾ |
سلام بر الیاسین!﴿130﴾ |
ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!﴿131﴾ |
او از بندگان مؤمن ما است!﴿132﴾ |
و لوط از رسولان (ما) است!﴿133﴾ |
و به خاطر بیاور زمانی را که او و خاندانش را همگی نجات دادیم،﴿134﴾ |
مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)!﴿135﴾ |
سپس بقیه را نابود کردیم!﴿136﴾ |
و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه‌های شهرهای) آنها می‌گذرید...﴿137﴾ |
و (همچنین) شبانگاه؛ آیا نمی‌اندیشید؟!﴿138﴾ |
و یونس از رسولان (ما) است!﴿139﴾ |
به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد.﴿140﴾ |
و با آنها قرعه افکند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد!﴿141﴾ |
(او را به دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالی که مستحقّ سرزنش بود!﴿142﴾ |
و اگر او از تسبیح‌کنندگان نبود...﴿143﴾ |
تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند!﴿144﴾ |
(به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود!﴿145﴾ |
و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)!﴿146﴾ |
و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم!﴿147﴾ |
آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهره‌مند ساختیم!﴿148﴾ |
از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟!﴿149﴾ |
آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟!﴿150﴾ |
دانید آنها با این تهمت بزرگشان می‌گویند:﴿151﴾ |
«خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ می‌گویند!﴿152﴾ |
آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟!﴿153﴾ |
شما را چه شده است؟! چگونه حکم می‌کنید؟! (هیچ می‌فهمید چه می‌گویید؟!)﴿154﴾ |
آیا متذکّر نمی‌شوید؟!﴿155﴾ |
یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟﴿156﴾ |
کتابتان را بیاورید اگر راست می‌گویید!﴿157﴾ |
آنها [= مشرکان] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی می‌دانند که این بت‌پرستان در دادگاه الهی احضار می‌شوند!﴿158﴾ |
منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند،﴿159﴾ |
مگر بندگان مخلص خدا!﴿160﴾ |
شما و آنچه را پرستش می‌کنید،﴿161﴾ |
هرگز نمی‌توانید کسی را (با آن) فریب دهید،﴿162﴾ |
مگر آنها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند!﴿163﴾ |
و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛﴿164﴾ |
و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده‌ایم؛﴿165﴾ |
و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم!﴿166﴾ |
آنها پیوسته می‌گفتند:﴿167﴾ |
«اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود،﴿168﴾ |
به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!»﴿169﴾ |
(امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست!﴿170﴾ |
وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده...﴿171﴾ |
که آنان یاری شدگانند،﴿172﴾ |
و لشکر ما پیروزند!﴿173﴾ |
از آنها [= کافران] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)!﴿174﴾ |
و وضع آنها را بنگر (چه بی‌محتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!﴿175﴾ |
آیا آنها برای عذاب ما شتاب می‌کنند؟!﴿176﴾ |
امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت!﴿177﴾ |
از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی!﴿178﴾ |
و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!﴿179﴾ |
منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف می‌کنند.﴿180﴾ |
و سلام بر رسولان!﴿181﴾ |
حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است!﴿182﴾ |