حم﴿1﴾ |
سوگند به این کتاب روشنگر،﴿2﴾ |
که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بودهایم!﴿3﴾ |
در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا میگردد.﴿4﴾ |
(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم!﴿5﴾ |
اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست!﴿6﴾ |
(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید!﴿7﴾ |
هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده میکند و میمیراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست!﴿8﴾ |
ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی میکنند.﴿9﴾ |
پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد...﴿10﴾ |
که همه مردم را فرامیگیرد؛ این عذاب دردناکی است!﴿11﴾ |
(میگویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان میآوریم.﴿12﴾ |
چگونه: و از کجا متذکر میشوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!﴿13﴾ |
سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافتهای دیوانه است!»﴿14﴾ |
ما عذاب را کمی برطرف میسازیم، ولی باز به کارهای خود بازمیگردید!﴿15﴾ |
(ما از آنها انتقام میگیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرندهایم!﴿16﴾ |
ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد،﴿17﴾ |
(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم!﴿18﴾ |
و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آوردهام!﴿19﴾ |
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم از اینکه مرا متهم کنید!﴿20﴾ |
و اگر به من ایمان نمیآورید، از من کنارهگیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)!﴿21﴾ |
(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند!﴿22﴾ |
(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب میشوید!﴿23﴾ |
(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرقشده خواهند بود!﴿24﴾ |
(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمهها که از خود به جای گذاشتند،﴿25﴾ |
و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت،﴿26﴾ |
و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند!﴿27﴾ |
اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم!﴿28﴾ |
نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد!﴿29﴾ |
ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّتبار رهایی بخشیدیم؛﴿30﴾ |
از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود!﴿31﴾ |
ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم،﴿32﴾ |
و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)!﴿33﴾ |
اینها [= مشرکان] میگویند:﴿34﴾ |
«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد!﴿35﴾ |
اگر راست میگویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!»﴿36﴾ |
آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند!﴿37﴾ |
ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بیهدف) نیافریدیم!﴿38﴾ |
ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمیدانند!﴿39﴾ |
روز جدایی (حق از باطل) وعدهگاه همه آنهاست!﴿40﴾ |
روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمیکند، و از هیچسو یاری نمیشوند؛﴿41﴾ |
مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است!﴿42﴾ |
مسلّماً درخت زقّوم...﴿43﴾ |
غذای گنهکاران است،﴿44﴾ |
همانند فلز گداخته در شکمها میجوشد؛﴿45﴾ |
جوششی همچون آب سوزان!﴿46﴾ |
(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب میشود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید!﴿47﴾ |
سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید!﴿48﴾ |
(به او گفته میشود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی!﴿49﴾ |
این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید میکردید!﴿50﴾ |
(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند،﴿51﴾ |
در میان باغها و چشمهها؛﴿52﴾ |
آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم میپوشند و در مقابل یکدیگر مینشینند؛﴿53﴾ |
اینچنیناند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج میکنیم!﴿54﴾ |
آنها در آنجا هر نوع میوهای را بخواهند در اختیارشان قرارمیگیرد، و در نهایت امنیّت به سر میبرند!﴿55﴾ |
هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیدهاند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ میکند؛﴿56﴾ |
این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است!﴿57﴾ |
ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند!﴿58﴾ |
(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)!﴿59﴾ |