ق، سوگند به قرآن مجید (که قیامت و رستاخیز حقّ است)!﴿1﴾ |
آنها تعجّب کردند که پیامبری انذارگر از میان خودشان آمده؛ و کافران گفتند: «این چیز عجیبی است!﴿2﴾ |
آیا هنگامی که مُردیم و خاک شدیم (دوباره به زندگی بازمی‌گردیم)؟! این بازگشتی بعید است!»﴿3﴾ |
ولی ما می‌دانیم آنچه را زمین از بدن آنها می‌کاهد؛ و نزد ما کتابی است که همه چیز در آن محفوظ است!﴿4﴾ |
آنها حقّ را هنگامی که به سراغشان آمد تکذیب کردند؛ از این رو پیوسته در کار پراکنده خود متحیّرند!﴿5﴾ |
آیا آنان به آسمان بالای سرشان نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کرده‌ایم، و چگونه آن را (بوسیله ستارگان) زینت بخشیده‌ایم و هیچ شکاف و شکستی در آن نیست؟!﴿6﴾ |
و زمین را گسترش دادیم و در آن کوه‌هائی عظیم و استوار افکندیم و از هر نوع گیاه بهجت‌انگیز در آن رویاندیم،﴿7﴾ |
تا وسیله بینایی و یادآوری برای هر بنده توبه کاری باشد!﴿8﴾ |
و از آسمان، آبی پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانه‌هایی را که درو می‌کند رویاندیم،﴿9﴾ |
و نخلهای بلندقامت که میوه‌های متراکم دارند؛﴿10﴾ |
همه اینها برای روزی‌بخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم؛ (آری) زنده‌شدن مُردگان نیز همین گونه است!﴿11﴾ |
پیش از آنان قوم نوح و «اصحاب الرسّ» [= قومی که در یمامه زندگی می‌کردند و پیامبری به نام حنظله داشتند] و قوم ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند،﴿12﴾ |
و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط،﴿13﴾ |
و «اصحاب الایکه» [= قوم شعیب] و قوم تبّع (که در سرزمین یمن زندگی می‌کردند)، هر یک از آنها فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقّق یافت!﴿14﴾ |
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند!﴿15﴾ |
ما انسان را آفریدیم و وسوسه‌های نفس او را می‌دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم!﴿16﴾ |
(به خاطر بیاورید) هنگامی را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال او را دریافت می‌دارند؛﴿17﴾ |
انسان هیچ سخنی را بر زبان نمی‌آورد مگر اینکه همان دم، فرشته‌ای مراقب و آماده برای انجام مأموریت (و ضبط آن) است!﴿18﴾ |
و سرانجام، سکرات (و بیخودی در آستانه) مرگ بحق فرامی‌رسد (و به انسان گفته می‌شود:) این همان چیزی است که تو از آن می‌گریختی!﴿19﴾ |
و در «صور» دمیده می‌شود؛ آن روز، روز تحقّق وعده وحشتناک است!﴿20﴾ |
هر انسانی وارد محشر می‌گردد در حالی که همراه او حرکت دهنده و گواهی است!﴿21﴾ |
(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملاً تیزبین است!﴿22﴾ |
فرشته همنشین او می‌گوید: «این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است!»﴿23﴾ |
(خداوند فرمان می‌دهد:) هر کافر متکبّر لجوج را در جهنّم افکنید!﴿24﴾ |
آن کسی که به شدّت مانع خیر و متجاوز و در شکّ و تردید است (حتی دیگران را به تردید می افکند)؛﴿25﴾ |
همان کسی که معبود دیگری با خدا قرار داده، (آری) او را در عذاب شدید بیفکنید!﴿26﴾ |
و همنشینش (از شیاطین) می‌گوید: «پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، لکن او خود در گمراهی دور و درازی بود!»﴿27﴾ |
(خداوند) می‌گوید: «نزد من جدال و مخاصمه نکنید؛ من پیشتر به شما هشدار داده‌ام (و اتمام حجّت کرده‌ام)!﴿28﴾ |
سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!»﴿29﴾ |
(به خاطر بیاورید) روزی را که به جهنّم می‌گوییم: «آیا پر شده‌ای؟» و او می‌گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!»﴿30﴾ |
(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک می‌کنند، و فاصله‌ای از آنان ندارد!﴿31﴾ |
این چیزی است که به شما وعده داده می‌شود، و برای کسانی است که بسوی خدا بازمی‌گردند و پیمانها و احکام او را حفظ می‌کنند،﴿32﴾ |
آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود!﴿33﴾ |
(به آنان گفته می‌شود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است!﴿34﴾ |
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست، و نزد ما نعمتهای بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمی‌رسد)!﴿35﴾ |
چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنان قویتر بودند و شهرها (و کشورها) را گشودند؛ آیا راه فراری (از عذاب الهی) وجود دارد!﴿36﴾ |
در این تذکّری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش دل فرادهد در حالی که حاضر باشد!﴿37﴾ |
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز [= شش دوران] آفریدیم، و هیچ گونه رنج و سختی به ما نرسید! (با این حال چگونه زنده‌کردن مُردگان برای ما مشکل است؟!)﴿38﴾ |
در برابر آنچه آنها می‌گویند شکیبا باش، و پیش از طلوع آفتاب و پیش از غروب تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور،﴿39﴾ |
و در بخشی از شب او را تسبیح کن، و بعد از سجده‌ها!﴿40﴾ |
و گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا می‌دهد،﴿41﴾ |
روزی که همگان صیحه رستاخیز را بحق می‌شنوند؛ آن روز، روز خروج (از قبرها) است!﴿42﴾ |
ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم، و بازگشت تنها بسوی ماست!﴿43﴾ |
روزی که زمین به سرعت از روی آنها شکافته می‌شود و (از قبرها) خارج می‌گردند؛ و این جمع کردن برای ما آسان است!﴿44﴾ |
ما به آنچه آنها می‌گویند آگاهتریم، و تو مأمور به اجبار آنها (به ایمان) نیستی؛ پس بوسیله قرآن، کسانی را که از عذاب من می‌ترسند متذکّر ساز (وظیفه تو همین است)!﴿45﴾ |