سوگند به روز قیامت،﴿1﴾ |
و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!﴿2﴾ |
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!﴿3﴾ |
آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!﴿4﴾ |
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!﴿5﴾ |
(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!﴿6﴾ |
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،﴿7﴾ |
و ماه بی‌نور گردد،﴿8﴾ |
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،﴿9﴾ |
آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»﴿10﴾ |
هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!﴿11﴾ |
آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛﴿12﴾ |
و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!﴿13﴾ |
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،﴿14﴾ |
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!﴿15﴾ |
زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده،﴿16﴾ |
چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!﴿17﴾ |
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!﴿18﴾ |
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!﴿19﴾ |
چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!﴿20﴾ |
و آخرت را رها می‌کنید!﴿21﴾ |
(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،﴿22﴾ |
و به پروردگارش می‌نگرد!﴿23﴾ |
و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،﴿24﴾ |
زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!﴿25﴾ |
چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،﴿26﴾ |
و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»﴿27﴾ |
و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،﴿28﴾ |
و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!﴿29﴾ |
(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!﴿30﴾ |
(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،﴿31﴾ |
بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،﴿32﴾ |
سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!﴿33﴾ |
(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!﴿34﴾ |
سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!﴿35﴾ |
آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟!﴿36﴾ |
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!﴿37﴾ |
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،﴿38﴾ |
و از او دو زوج مرد و زن آفرید!﴿39﴾ |
آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!﴿40﴾ |