آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال میکنند؟!﴿1﴾ |
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)!﴿2﴾ |
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند!﴿3﴾ |
چنین نیست که آنها فکر میکنند، و بزودی میفهمند!﴿4﴾ |
باز هم چنین نیست که آنها میپندارند، و بزودی میفهمند (که قیامت حق است)!﴿5﴾ |
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!﴿6﴾ |
و کوهها را میخهای زمین؟!﴿7﴾ |
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!﴿8﴾ |
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،﴿9﴾ |
و شب را پوششی (برای شما)،﴿10﴾ |
و روز را وسیلهای برای زندگی و معاش!﴿11﴾ |
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم!﴿12﴾ |
و چراغی روشن و حرارتبخش آفریدیم!﴿13﴾ |
و از ابرهای بارانزا آبی فراوان نازل کردیم،﴿14﴾ |
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،﴿15﴾ |
و باغهایی پردرخت!﴿16﴾ |
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است!﴿17﴾ |
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما فوج فوج (به محشر) میآیید!﴿18﴾ |
و آسمان گشوده میشود و بصورت درهای متعددی درمیآید!﴿19﴾ |
و کوهها به حرکت درمیآید و بصورت سرابی میشود!﴿20﴾ |
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،﴿21﴾ |
و محل بازگشتی برای طغیانگران!﴿22﴾ |
مدّتهای طولانی در آن میمانند!﴿23﴾ |
در آنجا نه چیز خنکی میچشند و نه نوشیدنی گوارایی،﴿24﴾ |
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!﴿25﴾ |
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!﴿26﴾ |
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند،﴿27﴾ |
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند!﴿28﴾ |
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کردهایم!﴿29﴾ |
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم!﴿30﴾ |
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است:﴿31﴾ |
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،﴿32﴾ |
و حوریانی بسیار جوان و همسن و سال،﴿33﴾ |
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!﴿34﴾ |
در آنجا نه سخن لغو و بیهودهای میشنوند و نه دروغی!﴿35﴾ |
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیهای است کافی!﴿36﴾ |
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!﴿37﴾ |
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف میایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمیگویند، و (آنگاه که میگویند) درست میگویند!﴿38﴾ |
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند!﴿39﴾ |
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمیشدم)!»﴿40﴾ |