چهره در هم کشید و روی برتافت...﴿1﴾ |
از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود!﴿2﴾ |
تو چه میدانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند،﴿3﴾ |
یا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد!﴿4﴾ |
امّا آن کس که توانگر است،﴿5﴾ |
تو به او روی میآوری،﴿6﴾ |
در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست!﴿7﴾ |
امّا کسی که به سراغ تو میآید و کوشش میکند،﴿8﴾ |
و از خدا ترسان است،﴿9﴾ |
تو از او غافل میشوی!﴿10﴾ |
هرگز چنین نیست که آنها میپندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است،﴿11﴾ |
و هر کس بخواهد از آن پند میگیرد!﴿12﴾ |
در الواح پرارزشی ثبت است،﴿13﴾ |
الواحی والاقدر و پاکیزه،﴿14﴾ |
به دست سفیرانی است﴿15﴾ |
والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار!﴿16﴾ |
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است!﴿17﴾ |
(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟!﴿18﴾ |
او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازهگیری کرد و موزون ساخت،﴿19﴾ |
سپس راه را برای او آسان کرد،﴿20﴾ |
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،﴿21﴾ |
سپس هرگاه بخواهد او را زنده میکند!﴿22﴾ |
چنین نیست که او میپندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است!﴿23﴾ |
انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد!﴿24﴾ |
ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم،﴿25﴾ |
سپس زمین را از هم شکافتیم،﴿26﴾ |
و در آن دانههای فراوانی رویاندیم،﴿27﴾ |
و انگور و سبزی بسیار،﴿28﴾ |
و زیتون و نخل فراوان،﴿29﴾ |
و باغهای پردرخت،﴿30﴾ |
و میوه و چراگاه،﴿31﴾ |
تا وسیلهای برای بهرهگیری شما و چهارپایانتان باشد!﴿32﴾ |
هنگامی که آن صدای مهیب [= صیحه رستاخیز] بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومیروند)!﴿33﴾ |
در آن روز که انسان از برادر خود میگریزد،﴿34﴾ |
و از مادر و پدرش،﴿35﴾ |
و زن و فرزندانش؛﴿36﴾ |
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول میسازد!﴿37﴾ |
چهرههائی در آن روز گشاده و نورانی است،﴿38﴾ |
خندان و مسرور است؛﴿39﴾ |
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است،﴿40﴾ |
و دود تاریکی آنها را پوشانده است،﴿41﴾ |
آنان همان کافران فاجرند!﴿42﴾ |