قسم به این شهر مقدّس [= مکّه‌]،﴿1﴾

شهری که تو در آن ساکنی،﴿2﴾

و قسم به پدر و فرزندش [= ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح‌]،﴿3﴾

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!﴿4﴾

آیا او گمان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند بر او دست یابد؟!﴿5﴾

می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!»﴿6﴾

آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!﴿7﴾

آیا برای او دو چشم قرار ندادیم،﴿8﴾

و یک زبان و دو لب؟!﴿9﴾

و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم!﴿10﴾

ولی او از آن گردنه مهمّ نگذشت!﴿11﴾

و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست!﴿12﴾

آزادکردن برده‌ای،﴿13﴾

یا غذا دادن در روز گرسنگی...﴿14﴾

یتیمی از خویشاوندان،﴿15﴾

یا مستمندی خاک‌نشین را،﴿16﴾

سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می‌کنند!﴿17﴾

آنها «اصحاب الیمین»اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)!﴿18﴾

و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود).﴿19﴾

بر آنها آتشی است فروبسته (که راه فراری از آن نیست)!﴿20﴾