ثیبه ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۲۷/۰۵/۱۴۰۰ ث معین (ثَ یِّ بِ) [ ع. ثیبه ] (ص.) مؤنث ثیب، زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده. خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی، بیوه. مق باکره، دوشیزه. نوشته قبلی جاخاکستری نوشته بعدی ثیابی