شب زنده دار

(~. زِ دِ) (ص فا.) آن که شب را بیدار ماند. (به جهت عبادت، عشق، دزدی).





نوشته قبلی

شب کور

نوشته بعدی

شایانی

دیدگاهتان را بنویسید