قافیه

(فِ یَ یا یِ) [ ع. قافیه ]
۱- (اِفا.) از پی رونده.
۲- (اِ.) حرف یا کلمه آخر بیت در شعر. ؛ ~را باختن کنایه از: مغلوب شدن، فرصت را از دست دادن. ؛ ~به کسی تنگ شدن کنایه از: به زحمت و دردسر افتادن.