لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 12 از 3246

الف معین

(کَ یا کِ دَ) (مص ل.)۱- کشیدن آب از چاه.۲- شستن جامه در آب تا کف ناشی ...

الف معین

(چِ لُ) (اِمر.) آبی که برنج در آن جوشیده باشد، ابریس، آشام، آشاب.

الف معین

(اِ.) جِ ابل ؛ شتران.

الف معین

(اِ.) جِ اَب.۱ - پدران، اجداد.۲- کشیشان.

الف معین

(اِمر.) خواهر، آبجی.

الف معین

(لَ) (اِ.) پرندة مهاجری که جثة کوچک، سر گرد، منقار دراز و باریک و پاها...

الف معین

(ء ِ سَ عَ) (اِمر.) هفت پدران، کنایه از: هفت سیاره.

الف معین

(اِمر.)۱- زمین پر آب.۲- مد؛ مق جزر.۳- موج.۴- طوفان.

الف معین

(خُ) (اِمر.)۱- لیوان.۲- شارب، سبیل.۳- نوعی از دهنة اسب که هنگام آب داد...

الف معین

(خُ) (اِمر.)۱- سرچشمه و محلی که از آن جا آب برگیرند و بنوشند، آبشخور....