لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 13 از 3246

الف معین

(خُ)۱- (مص مر.) آب خوردن.۲- (اِمر.) آبخور، آبشخور.۳- بهره، نصیب.

الف معین

(اِمر.)۱ - زفت رومی.۲- مومیایی.

الف معین

(اِمر.) جزیره.

الف معین

(خُ) (اِمر.)۱- سرچشمه و محلی که از آن جا آب برگیرند و بنوشند، آبشخور....

الف معین

(خَ یا خُ)۱- (اِمر.) جزیره.۲- میوه‌ای که بخشی از آن فاسد شده ب اشد.۳- ...

الف معین

(بَ) (اِ.)۱- نشانة کمان گروهه.۲- آلتی در زراعت. آبچ نیز گویند.

الف معین

(خُ رِ) (اِمص.) (عا.) نصیب، قسمت.

الف معین

(نِ) (اِمر.)۱- اتاقی در اداره، یا هر جای دیگر که در آن چای یا قهوه درس...

الف معین

(اِمر.) حباب و سرپوشی برای چراغ و مانند آن که نور را به پایین افکند.

الف معین

(اِمر.)۱- نام روز دهم از ماه فروردین. گویند اگر در این روز باران ببارد...