لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 23 از 3246

الف معین

(~. بَ) (اِمر.) دستور خودداری از تیراندازی.

الف معین

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را ب...

الف معین

(~.)(اِمر.)۱- منقل، اجاق.۲- تنور.۳- ظرفی مخصوص در آتشکده که در آن آتش ...

الف معین

(~. فِ) (ص فا. اِمر.)۱- آن چه آتش فشاند.۲- کوهی که از دهانة آن مواد سی...

الف معین

(~.) (اِفا.)۱- ریزندة آتش (شخص یا شی ء).۲- چخماق.۳- تفنگ، توپ.۴- یک و...

الف معین

(~. خا) (اِمر.)۱- خورندة آتش.۲- شترمرغ.۳- کنایه از: آدم.

الف معین

(تَ. تَ)(مص ل.)۱- گرم شدن.۲- به شوق آمدن، شور و حال یافتن.

الف معین

(~. گَ) (اِمر.) ظرف کوچک سیمی که در آن چند تکه زغال افروخته قرار می‌ده...

الف معین

(تَ یا تِ ش ِ) (اِمر.) برق، آذرخش.

الف معین

(~.) (ص مر.)۱- نگهبان آتشکده.۲- مالک دوزخ.