لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 24 از 3246

الف معین

(تَ شَ)(اِمر.)۱ - آبلة فرنگی، سفلیس، کوفت.۲- کرم شب تاب.

الف معین

(تَ) (ص نسب.) آتشی، از آتش.

الف معین

(~. پَ جِ) (ص مر.) صنعتگر.

الف معین

(~.)(اِمر.)۱- منقل، اجاق.۲- تنور.۳- ظرفی مخصوص در آتشکده که در آن آتش ...

الف معین

(~.) (ص مر.)۱- نگهبان آتشکده.۲- مالک دوزخ.

الف معین

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را ب...

الف معین

(~. گَ) (اِمر.) ظرف کوچک سیمی که در آن چند تکه زغال افروخته قرار می‌ده...

الف معین

(تِ) (اِ.) ابزاری برای ثابت نگه داشتن اندام شکستة بدن.

الف معین

(تَ کَ دِ) (اِمر.) جایی که زردشتیان آتش مقدس را در آن نگه داری کنند، ن...

الف معین

(~.) (اِفا.)۱- ریزندة آتش (شخص یا شی ء).۲- چخماق.۳- تفنگ، توپ.۴- یک و...