لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 27 از 3246

الف معین

(جُ) (اِ.) معرب آگر یا آگور؛ خشتی که در کوره پخته شده باشد و یکی از مص...

الف معین

(تَ) (اِ.) اتم.

الف معین

(اِ.)(عا.) = آژان:مأمور شهربانی، پاسبان.

الف معین

(ثِ) (اِفا.) گناهکار، مجرم.

الف معین

(اِ.)۱- خاکروبه، آشغال.۲- هر چیز دورانداختنی.

الف معین

(تَ) (مص م.)۱- بر آوردن، بیرون کشیدن (تیغ وشمشیر از غلاف). ۲- بالا بر...

الف معین

(تِ)(ص مف.)۱- برآورده، کشیده، بیرون کشیده.۲ - برافراشته، بالا برده.۳- ...

الف معین

(خُ) (اِمر.) کلمه‌ای است حاکی از نالة بیمار و مانند آن.

الف معین

(~.) (ص مر.)داروغة اصطبل، ناظر طویله، میرآخور.

الف معین

(ص.) کلمة افسوس که هنگام احساس درد و رنج یا اظهار تأسف تلفظ می‌کنند.