لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 31 از 3246

الف معین

(~. سَ) (اِمر.)۱- آخوری که در آن کاه و علف نباشد.۲- سنگاب، آبشخور ساخت...

الف معین

(~. چَ) (ص مر.) کسی که در رفاه و نعمت باشد، بسیاری مال.

الف معین

(~. حِ) (ص.)۱- فهمیده، قابل اعتماد.۲- دارای اصالت.

الف معین

(اِ.) نوعی صمغ برگرفته از نام اولین سازندة آن در ایران (انگلیسی زبانی...

الف معین

جِ ادب ؛ رسوم، عادات.

الف معین

(رِ) (اِ.)۱- نشانی خانه، اداره و مانند آن، نشانی (فره).۲- عنوان و نا...

الف معین

(~. ش ِ) ~ص فا.) آن که اخلاق مردم را از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنا...

الف معین

(دَ) (اِ.)۱- حشره‌ای سبز رنگ مانند ملخ با پاهای دراز، سر بزرگ و دو جفت...

الف معین

(~. بَ) (اِ.) نام یکی از سه آتشکدة بزرگ دورة ساسانی که در ریوند خراسان...

الف معین

(~.) (اِمر.) = آذربویه: گیاهی است جزو تیرة اسفناج و خودرو است و برگ‌ها...