لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3147 از 3246

گ معین

(گِ. کَ دَ) (مص م.)۱- جمع کردن، فراهم آوردن.۲- سر راست کردن، روُند کرد...

گ معین

(گِ دِ. بَ مَ دَ) (مص ل.) مقدمات انجام کاری را فراهم کردن.

گ معین

(گِ دِ. بَ. مَ) (مص ل.) از عهدة آن چیز برآمدن.

گ معین

(~ِ) (ص مر.) (عا.) کنایه از: سفید شدن مو.

گ معین

(گِ دُ. قُ لُ بِ) (ص مر.) کوتاه و چاق.

گ معین

(گَ دُ. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) جار و جنجال به راه انداختن، قشقرق راه اند...

گ معین

(~ِ سَ رِ کَ. گَ دَ) (مص م.) قربان و صدقة آن شدن.

گ معین

(~. بَ تَ) (مص ل.)۱- گرد بلند شدن، غبار برآمدن.۲- به نهایت ویران شدن.

گ معین

(~. بَ. اَ تَ) (مص م.) نک گرد برآوردن.

گ معین

(گَ. بَ وَ دَ) (مص م.) نیست و نابود کردن.