لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3152 از 3246 - لغت نامه زردیس

گ معین

گرونده

(گِ رَ وَ دِ) (ص فا.) مؤمن، متدین، معتقد.

گ معین

گروش

(گِ رَ وِ) (اِمص.) ایمان آوردن.

گ معین

گروس

(~.) (اِ.) چرک جامه و بدن، ریم.

گ معین

گرو بستن

(~. بَ تَ) (مص ل.) شرط بستن.

گ معین

گرو بردن

(~. بُ دَ) (مص ل.) پیروز شدن در شرط بندی.

گ معین

گرو

(گِ رُ) (اِ.) رهن، شرط.

گ معین

گره گیر

(~.) (ص.) مجعد، پُرپیچ و تاب.

گ معین

گره گشا

(~. گُ) (ص فا.) دارای توانایی یا امکان حل مشکل.

گ معین

گره خوردن

(~. خُ دَ) (مص ل.)۱- گره به وجود آمدن.۲- کنایه از: بروز مشکل و مانع در...

گ معین

گره

(گَ رَ) (اِ.) ظرف آب، سبو.

سایدبار

باز کردن سایدبار