لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3156 از 3246

گ معین

(~. مَ دَ) (مص ل.)۱- اسیر شدن.۲- عاشق شدن.

گ معین

(گِ رِ) (ص مف.)۱- اسیر، مبتلا.۲- عاشق، دلباخته.

گ معین

(گِ رِ) (مص مر.)۱- مؤاخذه، ایراد.۲- گرفتن، اخذ.۳- غرامت، تاوان.۴- خسو...

گ معین

(گُ) (اِمر.) گرگ + شغال. جانوری است که از پیوند گرگ و شغل حاصل شود.

گ معین

(گُ رُ نِ) (حامص.) حالت یا وضعیت گرسنه بودن.

گ معین

(~. چَ) (ص مر.) کنایه از: بخیل و ممسک.

گ معین

(گُ رُ نِ) (ص.) مقابل سیر. مجازاً: بسیار نیازمند.

گ معین

(گِ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریستن.

گ معین

(گَ رَ) (ص.) سیاه مست.

گ معین

(~.) (اِ.) ۱- موی پیچیده.۲- موی باف زنان، موی پیچه.