لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3160 از 3246

گ معین

(گُ رَ دِ) (ص فا.) ساقی.

گ معین

(گُ دَ) (مص م.) ۱- نهادن، گذاشتن.۲- خوردن، خوردن شراب و غم.

گ معین

(گُ) (پس.) پسوندی است که در ترکیب با بعضی واژه‌ها معنای خورنده می‌دهد....

گ معین

(گَ) (ص.) (عا.) مزه‌ای که دهان را می‌بندد.

گ معین

(گُ نِ) (اِ.)۱- مجموعه‌ای از نوشته‌های انتخاب شده.۲- هر یک از پاسخ‌های...

گ معین

(گُ نِ)(اِمص.)برگزیدن، انتخاب کردن.

گ معین

(گُ. کَ دَ) (مص م.) انتخاب کردن، برگزیدن.

گ معین

(گُ) ۱- (ص مف.) انتخاب شده.۲- (ص فا.) انتخاب کننده.

گ معین

(گُ رِ) (اِ.) چاره، علاج.

گ معین

(گُ رِ) (اِمص.) چاره گری، علاج.