لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3168 از 3246

گ معین

(گُ س) (پس.) با بعضی واژه‌ها، معنای گسلنده می‌دهد. مانند: پیمان گسل.

گ معین

(گُ سَ تِ)۱- (حامص.) بریدگی، انقطاع.۲- پراکندگی.

گ معین

(گُ سَ تِ) (ص مف.) جدا کرده، از هم جدا شده، باز شده.

گ معین

(گُ سَ تَ) (مص ل.) بریدن، جدا کردن.

گ معین

(گَ) (حامص.) زشتی، نازیبایی، پلیدی.

گ معین

(گَ تَ یا تِ) (اِ.)۱- هرچیز زشت و پلید.۲- فضلة چارپایان.

گ معین

(گُ تَ) (اِمص.) کوفتن.

گ معین

(گُ تَ دَ) (مص م.) پراکنده کردن، گستردن.

گ معین

(گُ تَ رِ) (اِمص.)۱- گستردگی، پهن شدگی.۲- فرش، هر چیز گستردنی.۳- رواج،...

گ معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) منتشر شدن.