لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3171 از 3246

گ معین

(گُ سَ دَ) (مص م.) = گسیلیدن: گسیختن، گسستن.

گ معین

(گُ سَ دَ) (مص م.) نک گسلاندن.

گ معین

(~.) (حامص.) دوختن گل روی پارچه‌های رنگین.

گ معین

(~. دَ تِ) (اِمر.)۱- دسته‌ای گل.۲- مناره، منارة مساجد و معابد.

گ معین

(~.) (اِ.)۱- ظرفی دهان گشاد برای کاشتن و عمل آوردن گل.۲- چنین ظرفی با ...

گ معین

(~.) (ص فا.) تون تاب، کسی که آتش خانة حمام را روشن می‌کند.

گ معین

(~. خَ) (اِمر.)۱- تون حمام.۲- جای انداختن زباله.

گ معین

(~. نِ) (اِ.) جایی برای پرورش گل به ویژه جای سرپوشیده‌ای با گرما و روش...

گ معین

(گُ لُ) (اِ.) یاخته‌های بسیار کوچک و کروی شکل که در خون پیدا می‌شود ...

گ معین

(~. بُ) (اِمر.)۱- درخت و بوتة گل.۲- بیخ بوتة گل.