لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3173 از 3246

گ معین

(گِ تُ) (اِ.) در روم قدیم به بردگان و غلامانی می‌گفتند که می‌بایست در...

گ معین

(گُ) (اِ.) = گولاج. گولانج: نانی است تنک چون کاغذ که از نشاسته و سفیدة...

گ معین

(گُ) (اِ.)۱- از جمله میوه‌هایی که دانه‌های آن لعاب بسیار دارد و تقریبا...

گ معین

(گِ بَ) (اِمر.) گل و لای.

گ معین

(گُ) (اِ.) ظرفی مانند تُنگ کوچک دسته دار باگردن باریک و بلند و معمولاً...

گ معین

(گُ بَ) (اِ.) گل‌های برجسته که با رشته‌های طلا یا نقره روی پارچه می‌دو...

گ معین

(~.)۱- (ص فا.) آن که گلاب پاشد.۲- (اِ.) ظرفی بلورین و غیره دارای لوله ...

گ معین

(گُ) (اِمر.) عرقی که از یک قسم گل مشهور به گل محمدی یا گل سرخ گرفته می...

گ معین

(~.) (اِمر.) آلتی شبیه قیچی که با آن زبانه شمع را می‌گیرند.

گ معین

(~. گُ تَ) (مص ل.) حرف نیکو و به جا گفتن.