لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3175 از 3246

گ معین

(گُ) (اِمر.) نوعی میخ که سرش پهن است.

گ معین

(گُ. مُ ژِ) (اِمر.) دانه یا جوشی که در پلک چشم به وجود آید.

گ معین

(گُ لِ مُ) (اِمر.) عنوانی است که به درویشان دهند.

گ معین

(گِ مُ رِ) (اِمر.)۱- گلوله و مهره‌ای که از گِل سازند.۲- کرة زمین.

گ معین

(~. قَ) (اِمر.) نوعی مربا که از برگ‌های گل سرخ و شکر (یا قند) در آفتا...

گ معین

(~. فُ) (اِ.)۱- عمل فروختن گل.۲- فروشگاهی که در آن گل می‌فروشند.

گ معین

(~) (اِمر.) گل سرخ.

گ معین

(گُ لِ سَ. سَ بَ)(ص مر.)کنایه از: آدم محبوب و برگزیده.

گ معین

(~.)(ص مر.) مراسم گلریزی به سر عروس و د اماد یا به سر پهلوان در زورخان...

گ معین

(~. چَ یا چِ) (اِ.) نک غلغلج، غلغلک.