لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3179 از 3246

گ معین

(گَ. زَ دَ) (مص ل.) سیر کردن، گردیدن، گردش کردن.

گ معین

(گَ) (مص مر. اِمص.)۱- سیر و سیاحت.۲- گردیدن، گشتن.۳- گردش در شب جهت پ...

گ معین

(گُ یَ دِ) (ص فا.)۱- باز کننده.۲- فاتح.

گ معین

(گُ یِ) (حامص.) گشودن، فتح.

گ معین

(~.) (ص مر.) کسی که در انجام کارها جسور است.

گ معین

(~.) (ق.) بدون آمادگی، مقابل بسته میان.

گ معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) باز شدن، رها شدن.

گ معین

(گُ) (ص مر.) سرگشته، آواره، کسی که راه درست زندگی را انتخاب نکرده.

گ معین

(گَ مَ) (اِ.) دیگ سفالین که در آن خوراک پزند.

گ معین

(گُ دَ) (مص م.) اندیشیدن، خیال کردن.