لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3181 از 3246

گ معین

(~ُ مُ) (ص مر.) (عا.) نیست و نابود، ناپدید.

گ معین

(گُ. شُ دِ) (ص.) واقع در جایی نامعلوم یا فراموش شده.

گ معین

(گُ) (ص.) ناپدید، سرگشته، آواره.

گ معین

(گِ کُ ژِ) (اِ.) هیدرات کربنی که در سلول‌های جانوری ذخیره می‌شود، نشا...

گ معین

(گَ) (اِ.) بوقلمون، نوعی پارچة هفت رنگ.

گ معین

(گَ) (اِ.) عروس.

گ معین

(~.) (اِمر.) موجودی متوهم به شکل آدمی با گوش‌های بزرگ به حدی که یک گوش...

گ معین

(گِ) (اِ.) نوعی فرش که از پشم می‌بافند. ؛ ~ خود را از آب درآوردن کنای...

گ معین

(گِ) (اِ.) = گلیسرل: مایعی است بی رنگ، روغنی، بی بو، کمی شیرین و محلو...

گ معین

(گِ) (اِ.) آب دهان، آب لزجی که از دهان انسان یا حیوان بیرون می‌ریزد.