لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3190 از 3246

گ معین

(گَ دَ) (مص ل.)خراب شدن غذایی بر اثر فعالیت باکتری‌ها به صورت پیدا شدن...

گ معین

(گُ دِ) (حامص.) (عا.) گزافه - گویی، لاف و گزاف.

گ معین

(گَ دَ یا دِ) (ص مر.) پیر، سالخورده و فرتوت.

گ معین

(~. پَ) (ص فا.) (عا.) کسی که سخنانی بیشتر از فهم خود می‌زند.

گ معین

(~. بَ) (ص مر.) (عا.) دارای هیکل درشت، گردن کلفت.

گ معین

(گَ دِ) (ص.) گندیده، عفن.

گ معین

(گَ دَ) (اِمر.) تره، از سبزی‌های خوردنی.

گ معین

(گَ دُ مِ) (اِ.) زگیل.

گ معین

(~.) (ص مر.) سبزه، کسی که رنگ پوستش سبزه باشد.

گ معین

(~. نَ) (ص فا.) کنایه از: ریاکار، دورو.