لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3192 از 3246

گ معین

(گَ وَ) (ص.) خزانه دار.

گ معین

(گَ جِ) (اِ.) اشکاف، قفسه، کمد کوچک.

گ معین

(~.) (ص.) کنایه از شخص بینوا، کم درآمد یا بی نصیب از نعمت‌های مادی.

گ معین

(~. دِ) (ص مر.) ترسو، بزدل.

گ معین

(گُ جِ) (اِ.) پرنده‌ای است کوچک از راسته سبک بالان که خانوادة خاصی را ...

گ معین

(~.) (اِ.) غوره، حصرم.

گ معین

(رَ) (اِ.) ۱- حلقه‌ای که لشکری در گرد چیزی تشکیل دهد.۲- نوعی اردوگاه ک...

گ معین

(اِمر.) = گوره ماست:۱- ماستی که از شیر گورخر باشد.۲- ماست چکیده‌ای است...

گ معین

(رِ) (اِمر.) قبرستان.

گ معین

(اِ.) = کوردین:۱- گلیم و پلاس.۲- جامه‌ای پشمین مانند کپنک که فقیران و ...