لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3196 از 3246

گ معین

(~.) (حامص.) شهادت، تأیید و تصدیق درستی یا نادرستی امری.

گ معین

(گُ) (ص.) شاهد، دلیل، برهان.

گ معین

(گُ لَ یا لِ) (اِ.) تُکمه.

گ معین

(گُ) (ص مر.) دلیر، پهلوان.

گ معین

(گُ دَ) (مص ل.) رشد کردن، بالیدن.

گ معین

(گُ لِ) (اِمص.)۱- نمو، نشو و نما.۲- فزونی.۳- برکت.

گ معین

(~.) (اِمص.) اندوختن، جمع کردن.

گ معین

(~.) ۱- (اِ.) آسانی، سهولت.۲- (ص.) آسان، سهل.

گ معین

(گُ) (اِ.) مادة رنگی قابل شستشو در نقاشی که خاصیت پوشانندگی دارد.

گ معین

(گُ) (اِ.) طرز، روش. گواش و گواسه و گواشه و کواس نیز گویند.