لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3206 از 3246

گ معین

(خا) (ص.)۱- دارای عادت یا گرایش به خوردن مواد گوشتی.۲ - دارای ویژگی ...

گ معین

(ص مر.) چاق، فربه.

گ معین

(اِ.) ابزاری که به وسیلة آن گوشت پخته ر ا در ظرفی می‌کوبند.

گ معین

(تَ) (ص مر.) (عا.) بداخلاق، بدمعاشرت.

گ معین

(اِ.) بخش‌های نرم بدن جانوران به ویژه مهره داران که معمولاً زیر پوست ق...

گ معین

(نِ) (اِ.) گوشه، کمینگاه.

گ معین

(اِ.) افشرة انگور، شیرة انگور.

گ معین

(اِ.) رؤیا، خواب.

گ معین

(گِ رِ تَ)(مص م.)(عا.)۱- گوش دادن، توجه کردن. ۲- پند کسی را پذیرفتن....

گ معین

(کِ دَ) (مص ل.) کنایه از: توجه نکردن، اهمیت ندادن.