لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3214 از 3246

گ معین

(وِ) (اِ.) نوعی کفش که رویة آن از نخ یا ابریشم بافته می‌شود. ؛ ~ها را...

گ معین

(مِ) (اِ.) علامتی که به این شکل «» در دو طرف کلمه می‌گذارند.

گ معین

(اِ.) آلتی برای قطع کردن سَر مجرمان که در سال ۱۷۹۲ م. در فرانسه به کا...

گ معین

(گِ) (اِ.) دور بازی مثلاً در بازی تنیس یا والیبال.

گ معین

(اِ.) پشته، تل.

گ معین

(لَ) (ص نسب.)۱- منسوب به گیلک، زبان مردم گیلان از زبان‌های ایرانی از خ...

گ معین

(لَ) (اِ.) منسوب به گیلان.

گ معین

(اِ.) = گیلوئی: قسمت فاصلة بین طاق عمارت و دیوار که بر آن نقاشی و گچ ب...

گ معین

(اِ.) درختی است از تیرة گل سرخیان که دارای گونه‌های مختلف است. میوه اش...

گ معین

گیلکی