لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3215 از 3246

گ معین

(ش) (اِ.) باجه، دریچه.

گ معین

(گِ) (اِ.) هر یک از دختران ژاپنی که برای تأمین عیش و سرگرمی مردان آمو...

گ معین

(بُ دِ) کنایه از: زن بی شرم و حیا.

گ معین

(بُ دَ) (مص ل.) رسمی در سوگواری که زنان به هنگام عزاداری گیسوی خود را ...

گ معین

(اِ.) زلف، موی بلند سر زنان که از پشت گردن بلندتر باشد. ج. گیسوان.

گ معین

(س) (اِ.) زن سالخورده و دارای تجربه و آگاهی.

گ معین

(اِ.) موی بلند، گیسو.

گ معین

(رُ) (اِ.) بحبوحه، هنگامه.

گ معین

(رِ) (اِ.) وسیله‌ای برای گرفتن و نگه داشتن چیزی.

گ معین

(بُ) (اِمر.) جعبه‌ای است محتوی دنده‌های مختلف در اتومبیل‌ها، قدرت تح...