لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 46 از 3246

الف معین

(دَ یا دِ) (حامص.) آزموده بودن، باتجربه بودن.

الف معین

(اِ.) نک آزغ.

الف معین

(مَ) (ص مر.) حریص، طمع کار.

الف معین

(زُ) (اِ.) آنچه از شاخه‌های درخت خرما و تاک انگور و درختان دیگر ببرند...

الف معین

(گُ) (ص فا.) سهل انگار، بی خیال.

الف معین

(یِ) (اِمص.) آسودگی، راحتی.

الف معین

(کَ دَ) (مص م) خُرد کردن، آسیا کردن، ساییدن.

الف معین

(حامص.) سهل گرفتن، مساهله.

الف معین

(سُ) (اِ.) اتاقک متحرکی که به وسیلة آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند ...

الف معین

(ص. ق.) امری که سخت و دشوار نباشد، سهل. مق دشوار، سخت.