لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 9 از 3246

الف معین

(اِمر.) آلتی دسته دار و سر پهن و سوراخ سوراخ برای آب دادن به گیاهان.

الف معین

(بِ پُ) (اِمر.) منی، آب مرد.

الف معین

(اِفا.) میرآب، کسی که در تقسیم آب نظارت کند.

الف معین

(طَ) (اِمر.) = آب تراز: طراز بنّایان که در درون خود آب دارد، تراز آبی....

الف معین

(ش ِ) (اِفا.)۱- شخصی که داند کدام جای از زمین آب دارد و کدام جا آب ندا...

الف معین

(بِ طَ رَ) (اِمر.) شراب انگوری، آب عشرت.

الف معین

(وَ) (ص فا.)۱- شناگر.۲- غواص.۳- ملاح.

الف معین

(مَ دَ) (اِمر.) آبی که از زمین جوشد و دارای گوگرد و املاح دیگر است.

الف معین

(پَ)(اِمر.)آنچه که در آب ساده و بی - روغن پخته شده باشد.

الف معین

(بِ) (اِمر.)۱- نوعی بیماری چشمی که باعث تیرگی و نابینایی چشم می‌شود.۲-...