بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۳۵ از ۳۲۴۶

گ معین

(~. اُ دَ) (مص ل.) اتفاقاً عبور کردن، از جایی به طور اتفاقی رد شدن.

گ معین

(گُ زِ) (اِ.) موادی که از دهانة آتشفشان یا شکاف زمین بیرون ریزد.

گ معین

(گُ رُ) (اِ.) سخنی که از حد و اندازة گوینده متجاوز باشد.

گ معین

(صَ دُ) (اِمر.) صندوق بسیار بزرگ آهنی.

گ معین

(اِمر.) جُلبک.

گ معین

(مِ) (اِمر.) تقویم.

گ معین

(گُ ذَ) (اِ.) راه، معبر، جاده.

گ معین

(گُ زَ دِ) (ص فا.) ذوب کننده، آب کننده.

گ معین

(~.) (اِ.) شیشة حجام که بدان حجامت کنند، شاخ حجامت.

گ معین

(شَ) (اِمر.) چوبی که با آن گاو را می‌رانند.

سایدبار