بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۴۴ از ۳۲۴۶

گ معین

(~. چَ) (ص مر.) کبود چشم، ازرق.

گ معین

(گِ) (اِمر.) مرکز ثقل.

گ معین

(~. دَ) (مص ل.) عذر آوردن، بهانه آوردن.

گ معین

(گِ) (اِ.) بادی باحرکت چرخشی توأم رو به جلو و رو به بالا.

گ معین

(گِ دُ. قُ لُ بِ) (ص مر.) کوتاه و چاق.

گ معین

(~. کَ دَ) (مص م.) بدون دقت و با سهل انگاری شُستن چیزی.

گ معین

(گِ) (اِ.) سنگ خارا.

گ معین

(~. تَ) (مص ل.) سرباز زدن، اعراض، سرپیچی.

گ معین

(گَ گَ) (ص مر.) همیشه گردنده.

گ معین

(گَ دُ. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) جار و جنجال به راه انداختن، قشقرق راه اند...

سایدبار