بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۵۹ از ۳۲۴۶

گ معین

(گِ رَ وَ دِ) (ص فا.) مؤمن، متدین، معتقد.

گ معین

(گَ. نِ)(اِ.) محوطه‌ای برای پرورش گل و گیاه که بخشی از سقف و دیوارهایش...

گ معین

(~. سُ خَ)(ص مر.) خوش صحبت، خوش گفتار.

گ معین

(گَ رَ) (ص.) سیاه مست.

گ معین

(~. غَ) (ص مر.) (عا.) کسی که فربه و کوتاه باشد: گرد اندام.

گ معین

(گُ رِ) (اِمص.) چاره گری، علاج.

گ معین

(گُ زِ دَ) (مص م.) علاج کردن، چاره کردن.

گ معین

(~. دَ) (مص م.) خبر رساندن.

گ معین

(گُ زَ یا زِ) (اِ.) قاچاق.

گ معین

(گُ گَ. بِ. هَ) (اِمر.) (عا.) نوعی از بازی‌های کودکان.

سایدبار