بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۶۵ از ۳۲۴۶

گ معین

(گَ) (ص فا.) گزنده، در حال گزیدن.

گ معین

(گَ وِ) (اِ.)۱- گردن، پشت گردن.۲- کوه پست، پشته، تپه.

گ معین

(~.) (اِ.) جامه‌ای که دامن و آستین ندارد و بر روی قبا پوشند.

گ معین

(گُ رَ دِ) (ص فا.) ساقی.

گ معین

(~.) (اِ.) تشنج.

گ معین

(~.) (حامص.) افراط، مبالغه.

گ معین

(~. اَ تَ) (مص م.) (عا.) گریاندن، گریانیدن.

گ معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) دچار شدن، دامن گیر شدن.

گ معین

(گُ دَ) (مص م.) ۱- نهادن، گذاشتن.۲- خوردن، خوردن شراب و غم.

گ معین

(گَ زَ نِ یا نَ) (اِ.) گیاهی است یک ساله یا پایا با برگ‌های متقابل. گو...

سایدبار