بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۶۹ از ۳۲۴۶

گ معین

(گُ سَ تِ) (ص مف.) جدا کرده، از هم جدا شده، باز شده.

گ معین

(گُ سَ تَ) (مص ل.) بریدن، جدا کردن.

گ معین

(گَ) (حامص.) زشتی، نازیبایی، پلیدی.

گ معین

(گَ تَ یا تِ) (اِ.)۱- هرچیز زشت و پلید.۲- فضلة چارپایان.

گ معین

(گُ تَ) (اِمص.) کوفتن.

گ معین

(گُ تَ دَ) (مص م.) پراکنده کردن، گستردن.

گ معین

(گُ تِ یا تَ) (ص مف.) بریده، از هم جدا شده.

گ معین

(گُ تَ) (مص ل.) = گسیلیدن: پاره شدن، جدا کردن.

گ معین

(گُ. تَ) (مص م.)فرستادن، روانه شدن.

گ معین

(گُ. بَ دِ) (ص مر. اِمر.) پیک، قاصد، چاپار؛ ج. گسی بندگان.

سایدبار