بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۷۱ از ۳۲۴۶

گ معین

(گُ) (اِ.) روانه ساختن.

گ معین

(گُ تِ یا تَ) (حامص.) جداشدگی، پاره شدگی.

گ معین

(گَ) (ص فا.) دست به گریبان، دست به یقه.

گ معین

(~. کَ دَ) (مص م.) انتخاب کردن، بهترین‌ها را برگزیدن.

گ معین

(~. چَ یا چِ) (اِ.) نک غلغلج، غلغلک.

گ معین

(گُ) (مص مر.) کلام، قول، گفتار.

گ معین

(گَ) (مص مر. اِمص.)۱- سیر و سیاحت.۲- گردیدن، گشتن.۳- گردش در شب جهت پ...

گ معین

(~.) (حامص.) دوختن گل روی پارچه‌های رنگین.

گ معین

(گُ) (ص نسب. اِ.)۱- گلفروشی.۲- باغبانی.

گ معین

(چِ رِ یا رَ) (ص مر.) آن که چهره اش در لطافت و طراوت به گل ماند.

سایدبار