بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۹۲ از ۳۲۴۶

گ معین

(گَ نِ) (اِ.) خزانه، جای نگه داری زر و سیم.

گ معین

(~. پَ) (ص فا.) (عا.) کسی که سخنانی بیشتر از فهم خود می‌زند.

گ معین

(گُ دَ) (مص ل.) جا شدن، جا گرفتن.

گ معین

(~. بَ) (ص مر.) (عا.) دارای هیکل درشت، گردن کلفت.

گ معین

(گَ وَ) (ص.) خزانه دار.

گ معین

(رَ) (اِ.) ۱- حلقه‌ای که لشکری در گرد چیزی تشکیل دهد.۲- نوعی اردوگاه ک...

گ معین

(گُ) (اِمر.) چاله، جای گود.

گ معین

(~. دَ) (مص ل.)شهادت دادن.

گ معین

(گُ رِ) = گوارش:۱- (اِمص.) هضم.۲- میل به خوردن.۳- (اِ.) معجون هضم غذا....

گ معین

(گُ) (حامص.) لکنت و گرفتگی زبان.

سایدبار