بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۹۴ از ۳۲۴۶

گ معین

(گُ رّ گُ) (ق مر.) با شعلة سوزان.

گ معین

(گُ) (ق مر.) به قیمت مقطوع و بی آنکه وزن کرده یا شمرده شود.

گ معین

(گُ لِ) (اِمص.)۱- نمو، نشو و نما.۲- فزونی.۳- برکت.

گ معین

(گُ. کَ دَ) (مص م.) شاهد گرفتن، به شهادت خواستن.

گ معین

(گَ نِ گَ نِ) (اِ.) درختی است با برگ‌های درشت و گل‌های ریز سفید یا سر...

گ معین

(دَ) (مص م.)۱- درهم و برهم کردن (نخ و ابریشم و مانند آن را).۲- آشفتن.

گ معین

(گَ یا گُ) (اِ.)کفل، سرین.

گ معین

(~.) (اِمص.) اندوختن، جمع کردن.

گ معین

(گُ) (اِ.) مخفف گواه.

گ معین

(گُ نَ) (اِ.) مخفف گناه.

سایدبار