بایگانی‌های معین - صفحه ۳۱۹۷ از ۳۲۴۶ - لغت نامه زردیس

گ معین

گوراندن

(دَ) (مص م.)۱- درهم و برهم کردن (نخ و ابریشم و مانند آن را).۲- آشفتن.

گ معین

گوت

(گَ یا گُ) (اِ.)کفل، سرین.

گ معین

گوال

(~.) (اِمص.) اندوختن، جمع کردن.

گ معین

گوا

(گُ) (اِ.) مخفف گواه.

گ معین

گنه

(گُ نَ) (اِ.) مخفف گناه.

گ معین

گوراب

(اِمر.) = گورابه: گنبدی که بر سر قبر سازند.

گ معین

گوبلن

(لَ) (اِ.) نوعی گلدوزی با نخ ضخیم رنگی روی طرح‌های آماده.

گ معین

گواشمه

(~.) ۱- (اِ.) آسانی، سهولت.۲- (ص.) آسان، سهل.

گ معین

گو

(~.) (ص.) دلیر، پهلوان.

گ معین

گور به گور

(بِ) (ص مر.) نفرین و آرزوی جزای شخصی است برای مرده.

سایدبار

باز کردن سایدبار