بایگانی‌های معین - صفحه ۳۲۰۵ از ۳۲۴۶

گ معین

(~. پَ لِ) (اِمر.) (عا.) جای دور افتاده.

گ معین

(اِ.) رؤیا، خواب.

گ معین

(لِ) (اِ.) بچة گاو، گاوی که هنوز بالغ نشده‌است.

گ معین

(گَ دُ) (اِ.) عقرب.

گ معین

(گَ) (ص.) پاکار، پیشکار.

گ معین

(گُ هَ) (اِ.)۱- از سنگ‌های قیمتی.۲- اصل، نژاد.۳- ذات، سرشت.

گ معین

(~. زَ دَ) (مص ل.) (عا.) طعنه و کنایه زدن.

گ معین

(گِ رِ تَ)(مص م.)(عا.)۱- گوش دادن، توجه کردن. ۲- پند کسی را پذیرفتن....

گ معین

(گَ)۱- (اِمر.) ضرطة بد بو.۲- کنایه از: سخنان لاف و گزاف و هرزه.

گ معین

(گَ) (اِ.)۱- چینه دان مرغ.۲- حوصله.

سایدبار