بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۳۲۲۹ از ۳۲۴۶

معین ی

(یَ مَ) (اِ.) ارمغان، تحفه.

معین ی

(~ چ) (اِ.) تگرگ.

معین ی

(یَ) (ص.)۱- کودک پدر مرده.۲- هر چیز منحصر به فرد و بی همتا.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- لبة تیغ.۲- ضرب شمشیر.

معین ی

(یَ) (اِ.) هر بوته که بر زمین پهن شود چون خربزه، کدو، خیار و جز آن.

معین ی

(یَ) (اِ.) یشپ ؛ از سنگ‌های معدنی گران بها به رنگ‌های سبز تیره و کبود....

معین ی

(یَ) (اِ.) حکم و فرمان پادشاه. ؛ ~ خانی: فرمان پادشاه (ایلخانان و دو...

معین ی

(~.) (اِمر.)۱- محل نگاهداری یخ.۲- وسیله‌ای که با نیروی برق کار می‌کند ...

معین ی

(یَ) (ص.) پاسبان، نگهبان.

معین ی

(~. تَ لَُ. کَ دَ) (مص ل.) ولگردی و هرزه گردی کردن، عمر را به بطالت گذ...

سایدبار