بایگانی‌های زبان - صفحه ۲۷ از ۳۲۴۰

الف معین

(اِ.) جِ اثم ؛ گناه‌ها، بزه‌ها.

الف معین

(اِ.) جِ اثر؛ نشانه‌ها.

الف معین

(یِّ) مؤنث آتی ؛ آینده.

الف معین

(اِفا.) آینده، آن که پس از این آید.

الف معین

(سُ یا سَ مِ) (اِ.) بوزه ؛ شرابی که از برنج، ارزن، ذرت یا جو بگیرند.

الف معین

(اِ.) جِ احد؛ یکان، یک‌ها.۱- افراد، اشخاص.۲- دستة اعداد نخستین از۱- ت...

الف معین

(خَ) (ص. اِ.) جِ آخر؛ بازپسینان، پسینیان.

الف معین

(رِ) (اِ.)۱- کالا، متاع.۲- اثاثة خانه.

الف معین

(خُ)(ص مر.)رییس کارکنان اصطبل.

الف معین

(خَ. زَ) (اِمر.)۱- دورة آخر.۲- قسمت واپسین از دوران روزگار که به قیام...

سایدبار