بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۱۹۱ از ۳۲۴۰

گ معین

(گَ یا گُ دَ) (اِ.)۱- بچة گاو، گوساله.۲- بچة گاو کوهی، بچة گوزن.۳- پوس...

گ معین

(گُ) (اِ.) ریسمانی است که از درختی آویزند و بر آن نشینند و در هوا تاب ...

گ معین

(گُ دَ) (مص ل.)۱- خوب تحلیل رفتن، نیک هضم شدن.۲- خوشگوار بودن.

گ معین

(~.)۱- خزانه دار.۲- نقاد، صراف، صیرفی.۳- مأمور خراج، جهبذ.۴- دانشمند ب...

گ معین

(~.) (اِ.) غوره، حصرم.

گ معین

(اِ.) جشنی که به مناسبت مسافرت کسی و برای خداحافظی کردن با او برپا می...

گ معین

(~. مِ) (اِمر.)۱- پایان نامة تحصیلی.۲- جواز رانندگی ماشین.

گ معین

(گَ رَ یا رِ) (اِ.)۱- مخفف گهواره‌است.۲- گله گاو.۳- خانة زنبور.

گ معین

(گَ) (اِ.)۱- وقت، زمان، هنگام.۲- بوتة زرگران.

گ معین

(رَ) (اِ.) ۱- حلقه‌ای که لشکری در گرد چیزی تشکیل دهد.۲- نوعی اردوگاه ک...

سایدبار