بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۱۹۵ از ۳۲۴۰

گ معین

(نِ دَ) (مص م.) سخن شنیدن، متوجه شدن.

گ معین

(اِ.) نوعی از میمون شبیه به انسان که بلندی اش تا دو متر هم می‌رسد، دُ...

گ معین

(گَ) (اِ.)۱- نوعی از خاک که پس از استخراج از معدن به کوره می‌برند و حر...

گ معین

(اِ.) جعل، سرگین غلطان.

گ معین

(اِمر.) سرخی ای که زنان برای زیبایی به چهرة خود مالند، گلگونه، سرخاب، ...

گ معین

(اِ.) گوشواره.

گ معین

(اِمر.) صدف، غلاف صدف.

گ معین

(گَ یا گُ) (ص مر.) = گاوریش: احمق، ابله.

گ معین

(گُ) (اِ.) بوزینه، میمون.

گ معین

(اِ.) جعل، سرگین غلطان.

سایدبار