بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۲۰۱ از ۳۲۴۰

گ معین

(اِ.) افشرة انگور، شیرة انگور.

گ معین

(فَ) از جانوران اهلی و علف خوار که گوشت و پوست و شیرش مورد استفاده انس...

گ معین

(گِ) (اِ.) مرد، ولگرد، یارو. در جمع به معنای همجنس بازان مذکر.

گ معین

(گَ) (اِ.)۱ - ظروف شیر و ماست و دوغ.۲- چوبی که بدان دوغ را جهت برآوردن...

گ معین

(~.)(ص فا.)۱ - نثار کننده گوهر، گوهرافشان.۲- (کن.) جوانمرد.۳- ریزنده ق...

گ معین

(~. پَ لِ) (اِمر.) (عا.) جای دور افتاده.

گ معین

(اِ.) رؤیا، خواب.

گ معین

(لِ) (اِ.) بچة گاو، گاوی که هنوز بالغ نشده‌است.

گ معین

(گَ دُ) (اِ.) عقرب.

گ معین

(گَ) (ص.) پاکار، پیشکار.

سایدبار